Ismarlama gelin nasıl başladı…

Son anketimizde size ' bize herhangi bir şey sormanızı ' söylemiştik ve çoğunuzun Bespoke Bride'ın nasıl başladığını bilmek istediğini gördüğümüzde çok şaşırdık. Bu bize sıklıkla sorulan bir soru ve kısa versiyonunu 'T' olarak belirledik ama aslında nasıl başladığımız çok daha uzun, biraz daha dramatik, çok daha eğlenceli ve her şeyden önce tamamen beklenmedik.

Her şey 6 Aralık 1986'da, doğduğum gün başladı...

Hayır, şaka yapıyorum, aslında yıllar sonra başladı. Ben 25 yaşıma girmek üzereydim ve üniversitedeki son yılımda Hayvan Biyolojisi ve Ekolojisi bölümünde eğitim görüyordum, Jess ise 20 yaşına yeni girmişti ve yerel bir tatil parkında resepsiyon görevlisi olarak çalışıyordu. Her ne kadar birbirimizi merhaba diyebilmek için tanıyor olsak da, aslında birbirimizi 'tanımıyorduk', ebeveynlerimiz yıllar önce arkadaş olmuşlardı ve sonunda bizi bir araya getiren kişi annelerimiz olurdu.

O zamanlar Üniversitede geçirdiğim zamanı ödemek için güvendiğim yerel bir spor kulübünün menajeri olarak işimden yeni çıkarılmıştım. Sadece 5 ay kala, son birkaç ayımı veya kursumu tamamlamamı görmek için biraz paraya ihtiyacım vardı. Tezim ve sınavlarım yaklaşırken kendimi yeniden çalışma saatleri belirlemekle sınırlamak istemedim ve kendi küçük işletmemi kurmaya karar verdim. Çevre konusunda tutkuluydum ve el işi yapmayı seviyordum, bu yüzdenen sevdiğim iki şeyi birleştirdi ve geri dönüştürülmüş ve sürdürülebilir malzemeler kullanarak kendi çevre dostu düğün kırtasiye malzemelerimi yapmaya başladım.

Bu arada Jess, gelişmekte olan bir düğün fotoğrafçısıydı. Kendi web sitesini kurmuş ve bir portföy oluşturmaya başlamıştı. Ancak resepsiyonist olarak işinde çok mutsuzdu ve sık sık kendini bir gün kendi başına çalışacağı zamanın hayalini kurarken buluyordu.

Bunu pek fazla insan bilmiyor ama başladığımızda aslında biz de öyleydik. 3 kişilik bir ekip ve tamamen farklı bir ismimiz vardı! Kırtasiye yapmaya ilk başladığımda, yine üniversitede okuyan ve bir yandan da para kazanmak isteyen başka bir arkadaşım bana yardımcı oldu. Stilleri, renkleri ve malzemeleri deneyerek birkaç farklı seri tasarladık (geriye dönüp baktığımızda berbattılar ama o zamanlar muhteşem olduklarını düşündük, HA!). Bahçemde mini tarzda bir çekim ayarladım ve eski Olympus SP'mde birkaç fotoğraf çektim ama gerçekten berbattı! Bir kamerayla ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim yoktu ve aydınlatma konusunda daha da az fikrim vardı. Facebook'ta 'Envi Durumları' adında bir sayfa oluşturduk (iyice gülmek istiyorsanız şu anda hala yayında, ancak hayır, ona bağlantı vermeyeceğim bu yüzden biraz araştırma yapmanız gerekecek), görüntüleri koyduk ve bekledik siparişlerin gelmesi için! Tabii ki yapmadılar...

Bu işi yapabilmek için daha iyisine ihtiyacımız olduğuna ikna oldumBir gün annemle sohbet ederken arkadaşlarının kızı Jess'e sormamı önerdi. O gece onu Facebook'ta arkadaş olarak ekledim ve ona ne yaptığımızı açıklayan bir mesaj attım ve portfolyosu için fotoğraf karşılığında birkaç fotoğraf çekmek isteyip istemediğini sordum. Birkaç saat içinde kendisinin de düğün sektöründe bir iş kurmayı düşündüğünü, kendisinin de usta bir zanaatkar olduğunu ve yardım etmekten mutluluk duyacağını açıklayarak yanıt verdi.

İlk işimizi kurmamız çok uzun sürmedi. resmi 'toplantı'. İşlerimizi, gelecekten ne istediğimizi ve nasıl birlikte çalışabileceğimizi tartıştık. Blog yazma konusunun ilk kez nasıl ortaya çıktığını gerçekten hatırlamıyorum ama Jess'in blog okuyup okumadığımızı sorduğunu hatırlıyorum. Sadece kendi adıma konuşabilirim ama neden bahsettiği hakkında hiçbir fikrim olmadığını söylemek doğru olur mu? Blog yazmanın bir şey olduğunu bile bilmiyordum, bu yüzden doğal olarak daha fazlasını öğrenmek istedim. Bize favorilerinden bazılarını gösterdi ve bunların bir işletmeyi tanıtmaya nasıl yardımcı olabileceğini anlattı. O andan itibaren bağımlı oldum ve dahil olmak istediğimi biliyordum.

Her zaman bir doğa gazetecisi olmak istemiştim ve biraz yazma deneyimi arıyordum. Elbette düğünler ve doğa birbirinden bu kadar uzak olamazdı ama blog oluşturarak öğrenebileceğim beceriler oldukça aktarılabilir olurdu ve başlamak için sabırsızlanıyordum. Benim yazma tutkumla birlikte Jess'in de yazma tutkusuFotoğrafçılık ve el sanatlarına olan ortak sevgimiz sayesinde birleşip kendi küçük işletmelerimizin reklamını yapmak amacıyla bir blog başlatmaya karar verdik.

Bu yüzden sadece kendi çalışmalarımızı değil, aynı zamanda bize ilham veren şeyleri de paylaşacağımız ‘Envi Occassions’ için yeni bir web sitesi kurduk – el yapımı ve benzersiz düğünler, yüksek kaliteli fotoğrafçılık, diğer küçük işletmeler, el sanatları, kendin yap projeleri vb. Ekim 2011’de lansman yapmayı planlıyorduk, bu yüzden lansmanda kullanacağımız birkaç fotoğrafımız olsun diye birkaç küçük fotoğraf çekimi yapmaya karar verdik. O çekimleri asla unutamam, ilkinde Jess ile eşcinsel bir çift olarak modellik yapmıştık, ki bu şimdi beni utandırıyor, ikincisi ise üniversitemde yeni evlenen bir kızdan ödünç aldığım elbiseyi Converse spor ayakkabılarla kombinlemiştim, çok alternatif olduğumuzu düşünüyordum. Her ne kadar o zamanlar öyle olsa da, sanırım öyleydi!

Her şey planlandığı gibi gitti ve 12 Ekim 2011'de ilk blog yazımızı yayınladık! Bu yeni ortak girişim için çok heyecanlıydık ama Kasım ayının ortalarında 3 kişilik ekibimiz beklenmedik bir şekilde 2 kişilik bir ekibe dönüştü.

Hem ben hem de Jess için sürpriz oldu ama Mükemmel Düğün Fotoğrafçınızı bulun, kolay yol! bunun biraz düşünme zamanı olabileceğine karar verdik. Jess başlangıçta 'Envi Occasions'a katılmıştı ama orijinal kurucu üyelerden biri artık aramızda olmadığı için isim artık doğru gelmiyordu? Bu değişikliği yansıtacak yeni bir isim istedikyön, ama çok zordu!! İsimleri düşünmek hiçbir zaman bizim güçlü noktamız olmadı. Sonunda bize Ismarlama Gelin adını verecek olan kişi Jess'in babasıydı. İtiraf etmeliyim ki, telaşlanmadım, ikimizin de öyle olduğunu sanmıyorum? 'Ismarlama' kelimesi eski moda gibi geldi ama elimizdeki en iyisiydi ve ne kadar uzun süre beklersek, tekrar çalışır duruma gelmemiz o kadar uzun sürecekti, bu yüzden biz de onunla devam ettik.

Yeni bir isim, yeni markalaşma anlamına geliyordu. Jess, Facebook'ta bize logo tasarlamayı teklif eden harika bir illüstratör buldu. Eski antika bir çerçevede bebek pembesi bir arka plan üzerinde, utangaç bir gelin çizimiydi. Her şey çok klasik görünüyordu ama o zamanlar bunun eski moda ismimizle iyi eşleştiğini hissettik.

Kasım 2011'in sonunda yeni bir görünüm ve yeni bir siteyle lansmana hazırdık. İşler iyi gidiyordu, o sırada arkadaşlarımdan birinin akşam davetiyelerini hazırlamamız için bizi tutması nedeniyle ilk kırtasiye siparişimizi almıştık ve Jess başka bir yerel fotoğrafçının ikinci çekimlerini yapıyordu. Elbette tüm bunlar ücretsizdi ve o noktada reklam vermeyi düşünmediğimiz için blogumuzdan sıfır para kazanıyorduk, ama yine de eğlenceliydi.

Bir dizi talihsiz olay Nedimelikten kovulmam, bir düğün rezervasyonunun iptal edilmesi ve arkadaşlığın sona ermesi de dahil olmak üzere, daha sonra Jess ile benim Mayıs 2012'de Kaliforniya'ya gideceğimizi görecektik.Bespoke Bride'ın düğün blogu dünyasında ilk büyük adımlarını atmasına yol açacak kaza. Tüm bunlar, hayallerin gerçekleştiği yer olan Los Angeles'taki bir düğün fuarına katılmayı düşünmediğimiz sırada tanınmış bir elbise tasarımcısıyla tesadüfen tanışmamız sayesinde oldu.

Bize sıklıkla sorulan soru, blogunuzu nasıl başarılı bir işletmeye dönüştürdüğünüzdür? Dürüstçe söyleyebilirim ki Bespoke Bride'ı yönettiğim 7 yıl boyunca üniversitede öğrendiğimden çok daha fazlasını öğrendim ve keşfettiğim derslerin çoğu o ilk yılda edinildi. Herhangi bir işi yürütmenin anahtarı, iş planları ve kar marjlarından ziyade risk almak ve güven kazanmaktır. Bespoke Bride'ın dikkatini çeken tasarımcı Deborah Lindquist ile birlikte yaptığımız bu çekim oldu. Burada Sharon Stone, Pink, Jessica Alba, Christina Aguilera ve Rihanna gibi isimlerle çalışmasıyla son derece iyi bilinen ve her ikisi de henüz yeni tanıştığı iki genç kıza 5 dakika boyunca güvenen bir kadın vardı. Binlerce kilo özel tasarım elbiseyi Yosemite'deki dağlara götürmek ve aslında tanımadıkları bir grup insanla çekim yapmak. Çılgın, değil mi!?

Ama Tanrıya şükür öyle Hafta Sonu Düğünü: Emma ve James'in Harika Kendin Yap Düğünü yaptı, çünkü çoğu zaman şunu düşünürüm, eğer tüm bu yıldızlar bu şekilde hizalanmasaydı, tüm olaylar meydana gelseydieğer bu sırayla gerçekleşmeseydi, bırakın Yosemite'yi, Kaliforniya'ya bile varmamız pek mümkün olmazdı. Çekim günü dondurucu soğuktu, kar yağmaya başlamıştı, yabancı bir ülkedeydik, ormanın ortasındaydık ve yeni tanıştığımız kızlı erkekli bir çeteyle ahşap bir kulübede uyumak üzereydik. . Hem gergindim hem de heyecanlıydım ama her şeyden önce bunun benim hayatım olmasını istediğimi biliyordum. Her ne kadar onları bir o kadar da sevmeye başlamış olsam da, fotoğraf çekiminden çok, her şeyin rastlantısallığı. Ismarlama Gelin henüz dört aylıktı ve biz zaten bir ömür boyu sürecek fırsatı yaşıyorduk. Sanırım sadece kendim için değil Jess adına da konuşuyorum, o gün Yosemite'deki dağda ikimiz de hayatımızın geri kalanında yapmak istediğimiz işin bu olduğunu fark ettik!

Peki nasıl bundan para kazanmaya geçtik mi? Bu başka bir zaman için başka bir hikaye ama şimdilik Bespoke Bride'ın nasıl başladığı hakkında daha fazla şey öğrenmekten keyif aldığınızı umuyorum ve hikayemizin bir sonraki bölümünü yakında sizinle paylaşmayı sabırsızlıkla bekliyoruz...

Nasıl başladığımız hakkında sorularınız varsa lütfen aşağıya yorum olarak bırakın.